Inhoud
- Definitie - Wat betekent Card Verification Value (CVV)?
- Een inleiding tot Microsoft Azure en de Microsoft Cloud | In deze gids leert u waar cloud computing over gaat en hoe Microsoft Azure u kan helpen bij het migreren en runnen van uw bedrijf vanuit de cloud.
- Techopedia verklaart Card Verification Value (CVV)
Definitie - Wat betekent Card Verification Value (CVV)?
Een kaartverificatiewaarde (CVV) is een beveiligingsfunctie die aanwezig is in creditcards, betaalpassen en ATM-kaarten om transacties met "kaart niet aanwezig" te vergemakkelijken. Het is een extra beveiligingsfunctie die bedoeld is om ervoor te zorgen dat alleen de feitelijke fysieke houder van de kaart deze op afstand kan gebruiken en dat iemand die alleen het kaartnummer en sommige persoonlijke informatie heeft gekregen, deze waarde niet kan geven zonder de werkelijke kaart.Een kaartverificatiewaarde kan ook bekend staan als een kaartverificatienummer (CVN), kaartverificatiegegevens (CVD), kaartbeveiligingscode (CSC), verificatiecode (V-code) of kaartcodeverificatie (CCV).
Een inleiding tot Microsoft Azure en de Microsoft Cloud | In deze gids leert u waar cloud computing over gaat en hoe Microsoft Azure u kan helpen bij het migreren en runnen van uw bedrijf vanuit de cloud.
Techopedia verklaart Card Verification Value (CVV)
De CVV is eigenlijk twee veiligheidscodes aanwezig in bankkaarten. De eerste, CVV1, bevindt zich op spoor 2 van de magneetstrip van de kaart. De andere, CVV2, is de drie- of viercijferige code die u meestal op de achterkant van uw creditcard vindt rechts van het kaartnummer of de handtekeningstrook. De eerste code op de magneetstrip is bedoeld om te verifiëren dat de kaart daadwerkelijk in handen is van de handelaar tijdens een transactie en wordt opgehaald door de kaart op een verkooppunt te vegen. De tweede code die op de kaart staat, is bedoeld voor transacties op afstand, waarbij het voor de handelaar onmogelijk is om de kaart te zien.CVV-codes worden gegenereerd door de uitgever en berekend door het bankkaartnummer te coderen samen met de servicecode en de vervaldatum en een geheime versleutelingscode die alleen bekend is bij de uitgever. Dit wordt vervolgens omgezet in decimale code om een code van drie of vier cijfers te maken.
Kaartuitgevende instanties eisen van handelaars dat ze de CVV2 niet opslaan in een transactiedatabase zodat deze niet samen met creditcardnummers kan worden gestolen. Virtuele betaalterminals, betaalgateways en geldautomaten slaan de CVV2 niet op, wat ervoor zorgt dat iedereen die toegang heeft tot deze betaalinterfaces en dus volledige toegang heeft tot kaartnummers, namen van kaarthouders en vervaldata nog steeds de CVV2 ontbreekt.
Helaas kan deze beveiligingsfunctie niet beschermen tegen phishing, waarbij de kaarthouder onbewust maar bereidwillig de CVV2 samen met de naam, het kaartnummer en de vervaldatum aan de phisher bekendmaakt.