Inhoud
- Hoe werkt opslagvirtualisatie?
- Waarom uw opslag virtualiseren?
- Geen bugs, geen stress - Uw stapsgewijze handleiding voor het creëren van levensveranderende software zonder uw leven te vernietigen
- Valkuilen van opslagvirtualisatie
- Samenvatting van opslagvirtualisatie
Bron: Eugenesergeev / Dreamstime.com
Afhaal:
Opslagvirtualisatie kan helpen kosten te besparen en tegelijkertijd de doorvoer van enterprise-opslag te verbeteren.
Volgens een IDC-onderzoek groeit de hoeveelheid gegevens met 46% per jaar, terwijl Gartner meldt dat vanaf 2015 de uitgaven voor datacentersystemen de komende vier jaar met gemiddeld 1,8 procent zullen toenemen. Wanneer deze twee rapporten samen worden genomen, impliceren zij dat CTO's en CIO's naar verwachting meer gegevens tegen lagere kosten zullen opslaan. Als we rekening houden met inflatie, krimpen de gegevensopslagbudgetten zelfs. De situatie wordt verder gecompliceerd door de eisen van de huidige gegevensgestuurde omgeving, waar we op elk gewenst moment onmiddellijke toegang tot informatie op verzoek van verschillende locaties verwachten. Het is een harde, maar niet onmogelijke noot om te kraken, omdat opslagvirtualisatie de doorvoer kan verhogen, de bedrijfskosten kan verlagen en de schaalbaarheid van IT-systemen per terabyte opgeslagen gegevens kan verbeteren.
Hoewel opslagvirtualisatie geen nieuwe technologie is, is deze niet zo breed aangepast als desktop- of servervirtualisatie. Dit is verrassend, omdat volgens investeringen van IBM het rendement op investeringen in applicaties en infrastructuur niet volledig wordt gerealiseerd als opslag niet wordt gevirtualiseerd. Gevirtualiseerde opslag biedt stabiele, uniforme en betrouwbare toegang tot gegevens, zelfs als de onderliggende hardware verandert als opslagmedia worden vergroot, verwijderd of defect raken. Dit is mogelijk omdat opslagvirtualisatie gegevensopslagbeheer automatiseert, het uitbreiding en bijwerken van opslagbronnen mogelijk maakt.
Virtualisatie werkt als een tussenlaag en de primaire interface tussen servers en opslag. Servers zien de virtualisatielaag als een enkel opslagapparaat, terwijl alle individuele opslagapparaten de virtualisatielaag als hun enige server zien. Dit maakt het eenvoudig om opslagsystemen - zelfs apparaten van verschillende leveranciers - in opslaglagen te groeperen.
Deze laag beschermt servers en applicaties tegen wijzigingen in de opslagomgeving, waardoor gebruikers gemakkelijk een schijf of een tapedrive kunnen omwisselen. Services voor het kopiëren van gegevens worden ook beheerd op de virtualisatielaag. Services zoals gegevensreplicatie, hetzij voor momentopname of noodherstel, kunnen volledig worden afgehandeld door het virtualisatiesysteem, vaak op de achtergrond, vanuit een gemeenschappelijke beheerinterface. Omdat gegevens naar believen kunnen worden verplaatst, kunnen licht gebruikte of verouderde gegevens gemakkelijk worden verplaatst naar langzamere, goedkopere opslagapparaten.
Hoe werkt opslagvirtualisatie?
Virtualisatie van opslag is eenvoudig, althans in theorie - het is de verzameling van verschillende opslagsystemen van verschillende leveranciers in een enkele netwerkomgeving die vervolgens kan worden beheerd als een verenigde pool. Maar zoals bij veel technische concepten, is implementatie niet zo eenvoudig als de uitleg het duidelijk maakt. Momenteel zijn er drie implementatieparadigma's:
- In-fabric of host-gebaseerd - Dit is de meest gebruikelijke en oudste methode die wordt geïmplementeerd in FalconStor's IPStor, NetApp's V-serie, DataCore's SAN Symphony, StoreAges's SVM en IBM's SAN Volume Controller. Deze producten hebben speciale apparaten of software die op de virtualisatieserver worden uitgevoerd om opslagbronnen te ontdekken en te beheren die beschikbaar zijn voor IT voor gebruiksrichtlijnen. De meest populaire producten zijn van IBM en NetApp, die elk meer dan 1.000 geïnstalleerde databases hebben.
- Netwerkgebaseerd - McData Corp., Cisco Systems, Qlogic Corp, Brocade Communications en Maxxan-systemen zijn grote spelers in netwerkgebaseerde virtualisatie. Theoretisch brengen virtualisatiefuncties in netwerkcomponenten zoals schakelaars de efficiëntie op, omdat gegevens minimaal één stap minder worden verplaatst dan wanneer ze door een ander apparaat gaan voordat ze worden opgeslagen.
- Op opslagapparaat gebaseerd - De grootste speler is de TagmaStore-netwerkcontroller van Hitachi Data Systems. Op opslagapparaat gebaseerde virtualisatie sluit virtualisatiesoftware in in opslagstructuur (harde schijven / RAID-controllers / schakelaars) waardoor meer apparaten stroomafwaarts kunnen worden aangesloten. De aangesloten apparaten worden bestuurd via een opslagcontroller, meestal een speciaal hardwareapparaat dat zich bezig houdt met opslagpooling en metadatabeheer. Afhankelijk van de geïmplementeerde oplossing kan het systeem ook replicatie- en opslagservices verwerken.
Waarom uw opslag virtualiseren?
Op de internationale luchthaven van Dallas-Fort Worth werden missiekritieke gegevens zoals aankomsttijden van vliegtuigen, gate-informatie, passagierslijsten en bagage-tracking opgeslagen in twee opslagruimtenetwerken met Real Application Clusters (RAC's) van Oracle. RAC behandelde één SAN als het primaire doel en repliceerde vervolgens de gegevens naar het secundaire systeem. Het proces duurde echter zo lang dat de twee systemen niet meer synchroon liepen. Sinds het virtualiseren van opslag, volgens John Parrish, VP van terminaltechnologie associëren, zijn problemen met synchronisatie en latentie opgelost.
Geen bugs, geen stress - Uw stapsgewijze handleiding voor het creëren van levensveranderende software zonder uw leven te vernietigen
U kunt uw programmeervaardigheden niet verbeteren als niemand om softwarekwaliteit geeft.
Soortgelijke problemen doen zich voor bij het implementeren van mirroring van veelgebruikte transactionele databases. De meeste databasebeheersystemen implementeren vergrendelingen op transactionele databases, waardoor spiegels minuten, zo niet uren achter de actieve database worden weergegeven. Opslagvirtualisatie laat het DBMS denken dat het vanuit een enkele database schrijft en leest, waardoor realtime replicatie mogelijk is.
Valkuilen van opslagvirtualisatie
Er is een voorkeur voor virtualisatie van opslag, meestal gebaseerd op ervaringen van early adopters toen veel oplossingen fouten bevatten en implementaties mislukten. De technologie is sindsdien volwassen geworden, maar is nog steeds gebaseerd op eigen en incompatibele apparaten, die het schakelen tussen platforms moeilijk maken. Na virtualisatie is schakelen tussen providers moeilijk en daarom is due diligence en een uitgebreide analyse van mogelijke oplossingen, inclusief het in rekening brengen van langetermijnbehoeften, vereist.
Een hardnekkige mythe van prestatiehits geassocieerd met virtualisatie belemmert de acceptatie van virtualisatie voor sommige organisaties. Zoals we echter in de bovenstaande voorbeelden hebben gezien, kan virtualisatie de doorvoer van het systeem verbeteren. Door gegevens die worden gebruikt door krachtige en real-time applicaties te cachen terwijl niet-gebruikte gegevens worden gerouteerd naar langzamere opslagapparaten, verbetert correct geïmplementeerde opslagvirtualisatie de prestaties in vergelijking met niet-gevirtualiseerde opslag.
Samenvatting van opslagvirtualisatie
Opslagvirtualisatie is de unificatie van diverse opslagmedia in een gemeenschappelijke, centraal beheerde pool die wordt bereikt via software of hardware. Het kan prestatieknelpunten in datacenters verhelpen en tegelijkertijd de opslagkosten verlagen. Dit wordt bereikt door herverdeling van beschikbare opslagbronnen billijker en responsiever. Bovendien maakt opslagvirtualisatie opslagbeheer eenvoudiger, omdat heterogene opslagmedia kunnen worden beheerd vanuit een enkele uniforme interface. Het vereenvoudigde beheer resulteert in lagere administratiekosten, wat de mogelijke nadelen van opslagvirtualisatie meer dan compenseert.