High-gain antenne (HGA)

Schrijver: Lewis Jackson
Datum Van Creatie: 10 Kunnen 2021
Updatedatum: 1 Juli- 2024
Anonim
Placement of the High Gain Antenna (time-lapse)
Video: Placement of the High Gain Antenna (time-lapse)

Inhoud

Definitie - Wat betekent High-Gain Antenna (HGA)?

Een high-gain antenne (HGA) is een antenne met een smalle radiostraal die wordt gebruikt om de signaalsterkte te vergroten. High-gain antennes bieden een preciezere manier van richten van radiosignalen en zijn daarom zeer essentieel voor draadloze netwerken over lange afstand. Ze versterken zelfs zwakke signalen die worden gebruikt bij satellietcommunicatie.

Een high-gain antenne kan ook bekend staan ​​als een directionele antenne.

Een inleiding tot Microsoft Azure en de Microsoft Cloud | In deze handleiding leert u wat cloud computing inhoudt en hoe Microsoft Azure u kan helpen bij het migreren en runnen van uw bedrijf vanuit de cloud.

Techopedia verklaart High-Gain Antenna (HGA)

High-gain antennes zijn gerichte antennes met smalle radiostralen, waardoor radiosignalen nauwkeurig kunnen worden gericht. Deze antenne wordt gebruikt in ruimtemissies en in vlakke, open gebieden waar de geografie radiogolven niet verstoort.

High-gain antennes zenden meer vermogen naar de ontvanger, waardoor de sterkte van het ontvangen signaal toeneemt. Dankzij hun wederkerigheid kunnen high-gain antennes ook verzonden signalen 100 keer sterker maken door meer energie op te vangen bij gebruik in de ontvangstantenne. Als gevolg van hun gerichtheid, geven directionele antennes minder signalen uit een andere richting dan de hoofdstraal. Deze eigenschap vermindert interferentie.

High-gain antennes kunnen ook worden geproduceerd uit parabolische antennes, gefaseerde arrays en yagi-antennes. Antennewinsten worden gedefinieerd met betrekking tot hypothetische antennes die gelijkmatig in alle richtingen stralen - de isotrope radiator. Deze versterking kan worden gemeten in decibel (dBi) of, in bepaalde gevallen, decibel in vergelijking met de maximale intensiteit van de richting van halfgolf dipolen (dBd).