Inhoud
- Definitie - Wat betekent Complementary Code Keying (CCK)?
- Een inleiding tot Microsoft Azure en de Microsoft Cloud | In deze gids leert u waar cloud computing over gaat en hoe Microsoft Azure u kan helpen bij het migreren en runnen van uw bedrijf vanuit de cloud.
- Techopedia verklaart Complementary Code Keying (CCK)
Definitie - Wat betekent Complementary Code Keying (CCK)?
Complementary code keying (CCK) is een modulatiemethode die wordt gebruikt in draadloze lokale netwerken (WLAN's). CCK verving de Barker-code in draadloze digitale netwerken in 1999 om gegevenssnelheden van meer dan 2 Mbps te bereiken, hoewel dit ten koste ging van kortere afstanden. De hogere gegevenssnelheden zijn het resultaat van een kortere versnellingsvolgorde in CCK, die acht bits is versus de 11 bits in Barker Code. Dit betekent dat er minder verspreiding is om hogere gegevenssnelheden te verkrijgen, maar dat het signaal vatbaarder wordt voor smalbandinterferentie, wat resulteert in een korter bereik voor radiotransmissie.
Een inleiding tot Microsoft Azure en de Microsoft Cloud | In deze gids leert u waar cloud computing over gaat en hoe Microsoft Azure u kan helpen bij het migreren en runnen van uw bedrijf vanuit de cloud.
Techopedia verklaart Complementary Code Keying (CCK)
Complementaire codesleutel is een verbetering en variatie van Mary Orthogonal Keying (MOK). Beide gebruiken polyphase complementaire codes. CCK is de modulatievorm die wordt gebruikt in de 802.11b-standaard bij gebruik in 5,5 Mbps of 11 Mbps. CCK werd gekozen omdat het dezelfde geschatte bandbreedte gebruikt als MOK en dezelfde kop en preambule van reeds bestaande 1 en 2 Mbps draadloze netwerken kan gebruiken, waardoor interoperabiliteit wordt vergemakkelijkt.WLAN's met de 802.11b-standaardspecificatie gebruiken CCK om te werken op 5,5 Mbps of 11 Mbps in de radiofrequentieband op 2,4 GHz tot 2,4835 GHz. WLAN's die de 802.11g-standaard volgen, gebruiken CCK bij snelheden van 802.11b en 54 Mbps. Deze WLAN's gebruiken een geavanceerder modulatieschema genaamd orthogonale frequentieverdelingsmultiplexing.
Aanvullende codes werden voor het eerst geïntroduceerd door Marcel Golay in 1961. Deze codes zijn sets van eindige reeksen van gelijke lengte, of paren van complementaire binaire codes.