Inhoud
- Definitie - Wat betekent Core Memory?
- Een inleiding tot Microsoft Azure en de Microsoft Cloud | In deze gids leert u waar cloud computing over gaat en hoe Microsoft Azure u kan helpen bij het migreren en runnen van uw bedrijf vanuit de cloud.
- Techopedia legt Core Memory uit
Definitie - Wat betekent Core Memory?
Kerngeheugen was een veel voorkomende vorm van RAM (Random Access Memory) van het midden van de jaren 1950 tot het midden van de jaren 70 en het werd ontwikkeld bij MIT in 1951. Het geheugen maakte gebruik van magnetische ringen genaamd kernen waar draden doorheen liepen voor selecteren en detecteren van de inhoud van de kernen. Met de introductie van geheugen op basis van halfgeleidertechnologie raakte kerngeheugen verouderd, hoewel sommigen het hoofdgeheugen van een computer nog steeds het kerngeheugen noemen.
Kerngeheugen is ook bekend als magnetisch kerngeheugen.
Een inleiding tot Microsoft Azure en de Microsoft Cloud | In deze gids leert u waar cloud computing over gaat en hoe Microsoft Azure u kan helpen bij het migreren en runnen van uw bedrijf vanuit de cloud.
Techopedia legt Core Memory uit
De functie van kerngeheugen was gebaseerd op hysterese van het magnetische materiaal dat werd gebruikt om de ringen te maken. Elke kern in het kerngeheugen werd gebruikt om één bit informatie op te slaan. De kernen kunnen worden gemagnetiseerd via met de klok mee en tegen de klok in. De waarde opgeslagen in de kern hing af van de magnetisatierichting. Toegang tot kerngeheugen omvat lees- en schrijfcycli. De leescyclus zou ertoe leiden dat de geheugeninhoud verloren gaat, terwijl de schrijfcyclus de inhoud van de geheugenlocatie zou herstellen. Een leescyclus moet worden gevolgd door een schrijfcyclus. Een ander opvallend kenmerk van het kerngeheugen is niet-vluchtigheid, wat betekent dat de inhoud ervan niet verloren gaat zodra de stroom wordt uitgeschakeld. Speciale logica was opgenomen in de geheugencontroller om ervoor te zorgen dat de geheugeninhoud niet werd gewijzigd tenzij de voedingen hun normale waarden hadden.
Niet-volatiliteit was een van de grootste voordelen van kerngeheugen in de eerste jaren van geheugenontwikkeling.
Kerngeheugen was vrij traag en in eerste instantie duur om te fabriceren. Omdat het magnetisch van aard was, was het kwetsbaar voor de gevolgen van interferentie. Aanpassingen met betrekking tot detectieniveaus, aandrijfstromen en geheugentiming waren vereist in het geval van kerngeheugen. Tijdrovende toepassingen waren nodig om hardwareproblemen in het kerngeheugen te diagnosticeren.