Virtueel apparaatstuurprogramma (VxD)

Inhoud

• Definitie - Wat betekent Virtual Device Driver (VxD)?
• Een inleiding tot Microsoft Azure en de Microsoft Cloud | In deze handleiding leert u wat cloud computing inhoudt en hoe Microsoft Azure u kan helpen bij het migreren en runnen van uw bedrijf vanuit de cloud.
• Techopedia verklaart Virtual Device Driver (VxD)

Definitie - Wat betekent Virtual Device Driver (VxD)?

Een virtueel apparaatstuurprogramma (VxD) is een softwareapparaatstuurprogramma dat hardware en andere apparaten emuleert, zodat meerdere toepassingen die in de beveiligde modus worden uitgevoerd toegang hebben tot hardware-onderbrekingskanalen, hardwarebronnen en geheugen zonder conflicten te veroorzaken. De Vxd werd vervangen door het Windows Driver Model (WDM) en is nu verouderd.

Een inleiding tot Microsoft Azure en de Microsoft Cloud | In deze handleiding leert u wat cloud computing inhoudt en hoe Microsoft Azure u kan helpen bij het migreren en runnen van uw bedrijf vanuit de cloud.

Techopedia verklaart Virtual Device Driver (VxD)

Computerhardware vereist communicatie- en besturingsmethoden voor apparaten en / of hardwarecomponenten om op een gecontroleerde manier toegang tot elkaar te krijgen, meestal onder controle van een combinatie van het BIOS en het besturingssysteem dat wordt uitgevoerd. In software worden deze methoden gedefinieerd als apparaatstuurprogramma's, die bestaan ​​uit code die een toepassing kan gebruiken om toegang te krijgen tot hardware of externe softwarebronnen. Ontworpen voor gebruik in multitasking-besturingssystemen zoals Microsoft Windows, wordt een apparaatstuurprogramma beheerd door de virtuele apparaatstuurprogramma-manager (VDDM) van het besturingssysteem en wordt het gedeeld door de toepassingen die binnen die kernel worden uitgevoerd. Om oudere DOS-toepassingen in eerdere versies van Microsoft Windows uit te voeren, maakt de kernel een virtuele machine (VM) waarin de oude toepassing wordt uitgevoerd. Een deel van de beperking van DOS is dat het volledige controle over de hardware gaf aan de softwaretoepassingen die werden uitgevoerd. Dit betekende dat het uitvoeren van verschillende DOS-applicaties onder een multitasking-besturingssysteem conflicten kon veroorzaken bij de toegang tot apparaten. Het delen van hardware-apparaten was in de meeste standaard DOS-toepassingen niet toegestaan, dus het virtuele apparaatstuurprogramma (VxD) werd geïntroduceerd om toegangsconflicten met apparaten te voorkomen. De VxD heeft interrupt- en geheugenverzoeken doorgegeven aan de kernel, die op zijn beurt de benodigde resources heeft toegewezen, waarbij er altijd voor werd gezorgd dat slechts één aanvraagthread op elk moment toegang had tot een enkel interruptkanaal van elk apparaat. Dit was bedoeld om een ​​beveiligde modus te bieden, waarbij alle activa van een toepassing worden uitgevoerd binnen een (geheugen) shell. In een VM maakte de VxD deel uit van de interface tussen Windows en die shell. Het virtuele apparaatstuurprogramma (VxD) bevond zich tussen de legacy-applicatie en het multitasking-besturingssysteem en bood een scala aan functies, zoals dynamisch geheugen toewijzen, toegang tot ers, netwerkapparaten, opslag- of back-upapparaten. Met welke hardware of software een legacy-applicatie ook moest communiceren, de acties werden uitgevoerd via een VxD, die specifieke uitvoeringsregels zou hebben, bestuurd door het besturingssysteem. De VxD werd vervangen door het Windows-stuurprogrammamodel WDM met Windows 2000, NT en latere edities.